Η Επιχείρηση «Σάρισσα» αν τελικά πραγματοποιείτο θα μπορούσε να έχει αλλάξει άρδην την πορεία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ήδη εξ αρχής, σχεδόν. Όταν το 1939 η ναζιστική Γερμανία και η κομμουνιστική ΕΣΣΔ υπέγραψαν το διαβόητο σύμφωνο Ρίμπεντροπ – Μολότοφ, όλος ο κόσμος εξεπλάγη.
Αμφότερες οι υπογράφουσες δυνάμεις όμως είχαν τη δική τους οπτική. Για τον μεν Χίτλερ του έλυνε τα χέρια ώστε να μπορεί να συγκεντρώσει τις δυνάμεις του στη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες, για τον δε Στάλιν, το σύμφωνο έδινε χρόνο απορρόφησης της ανατολικής Πολωνίας αρχικά και των Βαλτικών χωρών και της ρουμανικής, τότε, Μολδαβίας, αργότερα.
Οι Αγγλογάλλοι δεν είδαν φυσικά με καλό μάτι την προσέγγιση Χίτλερ – Στάλιν, ειδικά μετά το επαίσχυντο μοίρασμα της Πολωνίας. Σα να μην έφτανε αυτό ο Στάλιν επιτέθηκε και στη Φινλανδία, τον Νοέμβριο του 1939.
Οι Δυτικοί σύμμαχοι άρχισαν από τότε να εκπονούν σχέδια κατά της ΕΣΣΔ την οποία, όχι άδικα, θεωρούσαν ουσιαστική σύμμαχο του Χίτλερ, καθώς, πέραν όλων των άλλων, το σύμφωνο προέβλεπε τον εφοδιασμό της Γερμανίας με κρίσιμες πρώτες ύλες, όπως πετρέλαιο, αλλά και με τρόφιμα.
Λονδίνο και Παρίσι εκπόνησαν σχέδια για άμεση εμπλοκή τους στον Χειμερινό Πόλεμο στο πλευρό της Φινλανδίας. Παράλληλα όμως άρχισαν να υπάρχει προβληματισμός για το πώς θα σταματούσαν οι σοβιετικές εξαγωγές πετρελαίου στη Γερμανία.
Ο Γάλλος αρχιστράτηγος Μωρίς Γκαμελέν υπέβαλε, στις 22 Φεβρουαρίου 1940, ένα προκαταρκτικό σχέδιο βομβαρδισμού της πετρελαιοφόρας περιοχής του Μπακού της ΕΕΣΔ από γαλλικά βομβαρδιστικά που θα εξορμούσαν από την Συρία. Σύμφωνα με τους εμπνευστές του σχεδίου, οι βομβαρδισμοί αυτοί θα μπορούσαν να οδηγήσουν μέχρι και πλήρη κατάρρευση της ΕΣΣΔ.
Πράγματι πάνω από το 90% της σοβιετικής παραγωγής πετρελαίου και πάνω από το 80% των διυλιστηρίων βρισκόταν στην περιοχή του Καυκάσου. Το σχέδιο Γκαμελέν ανέλαβαν να μελετήσουν διεξοδικά οι Βρετανοί τον Μάρτιο του 1940.
Οι Βρετανοί επέκτειναν το γαλλικό σχέδιο περιλαμβάνοντας τώρα βομβαρδισμούς του Μπσκού, του Μπατούμ και του Γκρόζνι. Το σχέδιο έλαβε την ονομασία Western Air Plan 106 και την κωδική ονομασία Επιχείρηση Σάρισσα. Στις Μαρτίου βρετανικό αναγνωριστικό εκτέλεσε πτήσεις πάνω από την ΕΣΣΔ με πολιτικό αεροσκάφος Lockheed 14 Super Electra εφοδιασμένο με ισχυρές, στερεοσκοπικές φωτογραφικές μηχανές. Το αεροσκάφος επιχειρούσε από το Ιράκ.
Στις 5 Απριλίου εκτελέστηκε νέα αποστολή. Οι Σοβιετικοί έβαλλαν με αντιαεροπορικά κατά του αεροσκάφους αλλά χωρίς αποτέλεσμα ενώ και τα καταδιωκτικά τους δεν κατάφεραν να απογειωθούν εγκαίρως ώστε να το αναχαιτίσουν.
Οι αεροφωτογραφίες αποκάλυψαν ότι οι πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στο Μπακού και του Μπατούμ ήταν ιδιαίτερα ευπρόσβλητες. Το Γκρόζνι ήταν πιο δύσκολος στόχος. Την 1η Απριλίου τέσσερις μοίρες της RAF με 48 συνολικά βομβαρδιστικά Bristol Blenheim Mk IV διατέθηκαν για τον σκοπό αυτό. Επίσης διατέθηκαν μερικά μεγάλης ακτίνας δράσης ελαφρά βομβαρδιστικά Wellesley.
Οι Γάλλοι θα συμμετείχαν με 65 αμερικανικά βομβαρδιστικά Martin Maryland και 24 βαριά βομβαρδιστικά Farman F.222. Η επιχείρηση, τα τελικά σχέδια της οποίας ανήκαν στον ταξίαρχο της RAF Τζον Σλέσορ, θα έπρεπε να ξεκινήσει στις 15 Μαΐου. Θα διαρκούσε δε τρεις μήνες.
Οι Γάλλοι ήθελαν την άμεση εκτέλεσή του, οι Βρετανοί όμως ήταν πιο προσγειωμένοι, φοβούμενοι ότι οι βομβαρδισμοί θα είχαν ως αποτέλεσμα κανονική συμμαχία μεταξύ Χίτλερ και Στάλιν. Πράγματι οι Σοβιετικοί
Όλα όμως άλλαξαν όταν τον Μάιου του 1940 οι Γερμανοί επιτέθηκαν στη Γαλλία και σάρωσαν τις γαλλικές και τις λοιπές συμμαχικές δυνάμεις.
Πέραν αυτού, στα χέρια των Γερμανών έπεσε, στο χωριό Σαριτέ, και το αρχείο της γαλλικής ανωτάτης διοίκησης. Ήταν τα περίφημα «έγραφα Σαριτέ». Εκεί περιγραφόταν τα σχέδια κατά της ΕΣΣΔ και αλλά και τα σχέδια δημιουργίας Βαλκανικού μετώπου.
Τα τελευταία χρησιμοποίησαν οι Γερμανοί για να δικαιολογήσουν την επίθεσή τους κατά της Ελλάδας. Φυσικά μετά την πτώση της Γαλλίας η Επιχείρηση Σάρισσα ακυρώθηκε. Ο Στάλιν όμως ενημερώθηκε πλήρως από τους Γερμανούς.
